Każdy z nas używa na co dzień dziesiątek urządzeń elektronicznych w przekonaniu, że większość z nich zna bardzo dobrze i bez problemu radzi sobie z ich obsługą. Jednak gdy z jakiegoś powodu zostaniemy zapytani o ich budowę, często mamy nie lada problem z podaniem właściwej odpowiedzi. Ten fakt ma miejsce nawet w tak rozpowszechnionych urządzeniach jak kserokopiarki, wykorzystywane każdego dnia w milionach biur i instytucji na całym świecie. Z tego powodu, aby zadbać o wiedzę Czytelników, poniżej opisaliśmy krótko budowę kserokopiarki z rozróżnieniem na jej podstawowe typy.
Budowa kserokopiarki cyfrowej
Obecnie najczęściej spotyka się kserokopiarki cyfrowe. Nic w tym dziwnego, w końcu są nowocześniejsze i wydajniejsze, a także cechują się znacznie większymi możliwościami. Także ich budowa jest znacznie prostsza – składają się z cyfrowego skanera, drukarki i komputera sterującego. Skaner ma za zadanie utworzyć plik zawierający obraz kopiowanego dokumentu, drukarka oczywiście odpowiada za jego utrwalenie na papierze, zaś sterownik kontroluje parametry kopiowania i zapewnia skuteczną i bezproblemową współpracę między pozostałymi podzespołami.
Budowa kserokopiarki analogowej
Dużo bardziej skomplikowana jest tradycyjna, analogowa metoda kopiowania dokumentów, oparta na zasadach fizyki. Głównym elementem kserokopiarki analogowej jest wykonany z metalu wałek zwany bębnem. Bierze on udział w prawie każdym etapie uzyskiwania kopii. Wałek ten pokryty jest cienką warstwą związków, które pod wpływem światła zmieniają stopień przewodzenia prądu elektrycznego (w ciemności są izolatorami, zaś oświetlone stają się przewodnikami ładunków). Nazywamy to właściwościami fotoelektrycznymi, które charakteryzują takie materiały, jak związki krzemu lub selenu, a także organiczny fotoprzewodnik (OPC). Bęben podczas procesu kopiowania obraca się, dzięki czemu światło emitowane przez diody, laser lub układ optyczny i przechodzące przez oryginał dokumentu naświetla kolejne fragmenty jego powierzchni. W miejscach, w których dokument nie był zadrukowany światło przechodzi bez przeszkód, uaktywniając związki na powierzchni bębna i skutkując odprowadzeniem z nich ładunków elektrycznych (te miejsca przestają być naładowane)
Obok bębna znajduje się także elektroda, której zadaniem jest elektryzowanie powierzchni bębna, oraz kolejny, nieco mniejszy i namagnesowany wałek zintegrowany z kasetą zawierającą toner – służy on do pokrywania bębna tonerem w miejscach naelektryzowanych po naświetleniu. Toner jest przyciągany do bębna elektrostatycznie właśnie dzięki ładunkom elektrycznym.
Następnie bęben dotyka arkusza papieru, na którym ma powstać kopia dokumentu, i w ten sposób transportuje toner na papier. Pod nim znajduje się kolejna elektroda, która zwiększa siłę przyciągania tonera do papieru. Na końcu wydruk jest utrwalany dzięki wałkom rozgrzanym do około 200 stopni Celsjusza. Jest to temperatura wystarczająca do stopienia tonera i połączenia go na stałe z papierem. Gotowy wydruk trafia na zewnątrz kserokopiarki dzięki układowi rolek. Jednocześnie bęben jest oczyszczany z resztek tonera przez szczotkę lub listwę czyszczącą, a także elektryzowany ponownie, by umożliwić wykonanie kopii następnego dokumentu.
Autor artykułu
Artykuł został przygotowany przez firmę Xerolux specjalizującej się w sprzedaży, dzierżawie i serwisie kserokopiarek.
